کیمیای شمال- یکی از مهم ترین مزایای برقراری و اجرای سنت ها و آداب و رسوم محلی، ایجاد حس نشاط در جامعه است که ماهیت آن با احساس شادی تفاوت دارد.
جشنی که زمانی برای رسیدنش لحظه شماری میکردیم امروز بسیاری از خانوادهها را نگران حوادث تلخ خود کرده و بسیاری ترجیح میدهند که در این روز در منزل بمانند و برای پایان آن لحظه شماری کنند.
جشنی که زمانی توسط مردم و معمولا بزرگان خانواده و در کوچه ها و محله ها برگزار میشد و فرصتی مناسب برای ایجاد همدلی و نشاط در جامعه بود و دردسری برای کسی ایجاد نمیکرد، امروز به دلیل بسیاری از بیمدیریتیهای فرهنگی در سیستم آموزشی، خانواده ها و دولتها کارکرد خود را از دست داده است.
یکی از مهم ترین مزایای برقراری و اجرای سنت ها و آداب و رسوم محلی ایجاد حس نشاط در جامعه است که ماهیت آن با احساس شادی تفاوت دارد.
شادی یک هیجان با تظاهرات بیرونی و زودگذر است اما نشاط یک احساس شادمانی درونی است که پایدار و با دوام است.
در نشاط، احساس بهجت و سرور لزوما با خنده همراه نیست ولی احساسی است که موجب لذت فرد میشود.
تجربه نشان میدهد که شادی های کاذبی که توسط محرک های متفاوت مثل مواد مخدر، الکل و … به دست میآید کوتاه و گذرا بوده و پیامدهای اندوه و افسردگی را به دنبال خواهد داشت در حالی که نشاط برای سلامت جسم و روان انسان ضرورت دارد.
حال سوال اساسی اینجا است که آیا ما آزاد هستیم که به هر طریقی ابراز شادی کنیم و با اعمال هیجانی چهارشنبه سوری، جسم و جان و اموال خودمان و دیگران را در معرض آسیب قرار دهیم؟
به نظر میرسد اگر هریک از افراد جامعه بدون در نظر گرفتن مسئولیتها و وظایف دستگاههای مختلف، صرفا خود به مسئولیت اجتماعی خویش عمل کنند میتوانند نقش مهمی در برگرداندن نشاط به این آیین قدیمی ایفا نمایند.
ساده ترین راه در مقابل بی اخلاقی های شایع در روزهای منتهی به چهارشنبه آخر سال احتیاط است یعنی شهروندان هم خود از ابزارهای آتش بازی و انفجاری احتراز کنند و شادی های بی خطر همراه با خانواده و نزدیکان را جایگزین نمایند و هم از ترددهای غیر ضرور در سطح شهر خودداری کنند.
همچنین سایر دستگاههای مسئول نیز باید با آموزش و نهادینه کردن اخلاق، حقوق شهروندی و تامین امکانات لازم، سیاست واحدی را برای استقرار نشاط اجتماعی فراهم آورند.
گردآورنده: سرگرد “مرضیه عفتی” کارشناس ارشد روانشناسی مرکز مشاوره معاونت فرهنگی و اجتماعی پلیس گیلان
