رکورددار دو و میدانی استقامت زنان ایران با بیان اینکه فدراسیون در برخورد با ورزشکان مرد و زن تبعیض قائل می‌شود، گفت: در صورتی که شرایط لازم برای اردوها و اعزام‌ها برای زنان ما فراهم شود، رکورد حضور در مسابقات آسیایی و جهانی را خواهیم زد.
مدت‌ها بود که نامی از «پریسا عرب» شنیده نمی‌شد تا زمانی که او در مسابقات دوی نیمه ماراتن هرمز در ۲۶ دی‌ماه ۹۸ عنوان قهرمانی را از آن خود کرد.
وی در این رقابت‌ها که به مسافت ۲۱ کیلومتر برگزار شد، رکورد یک ساعت و ۲۵ دقیقه و ۱۲ ثانیه را ثبت کرد و قهرمان شد.
عرب سه سال است که در این مسابقات مقام اول را کسب می‌کند.
او در کارنامه خود سابقه قهرمانی در مسابقات دوی بین‌لمللی پارس، مقام دوم در رقابت‌های بین المللی ماراتن دبی در ماده ۱۰ کیلومتر، مقام سوم در مسابقات دوی نیمه ماراتن باکو و کسب جایگاه سیزدهمی در مسابقات قهرمانی آسیا سال ۹۶ را ثبت کرده است.
در متن زیر مشروح گفت‌وگو با وی را می‌خوانیم:
از چه زمانی وارد دو و میدانی شدید؟
از سال ۹۰ وارد دو و میدانی شدم و اکنون چهار سال است که رکورددار دوی نیمه ماراتن ۱۰ و ۵ هزار متر ایران هستم.
وضعیت دو و میدانی زنان ایران نسبت سال‌های گذشته را چه طور می‌بینید؟
اکنون شرایط دو و میدانی زنان خیلی بهتر شده است. پیش از این رکوردهایی که ما می‌زدیم، دونده‌های قبل از من در خارج از کشور می‌زدند اما من در ایران این رکوردها را زده‌ام.
نقاط قوت و ضعف دو و میدانی زنان چیست؟
پیشرفت ما خوب بوده اما وقتی مسابقه‌ای برگزار می‌شود، هیچ تماشاگری وجود ندارد. همچنین در دوی استقامت رقیبی ندارم و با نفر دوم در ۱۰ هزار متر ۴ دقیقه فاصله دارم و امکانات ما نیز خیلی محدود است.
تاکنون به لژیونر شدن فکر کردید؟
لژیونر شدن دشوار است و اگر بخواهیم تغییر کنیم باید شرایط دو و میدانی ایران تغییر کند. اگر لژیونر شوم خیلی پیشرفت می‌کنم.
برنامه‌هایی که برای خود در نظر گرفتید؟
خود را برای مسابقه قهرمانی صحرانوردی آسیا در دوی نیمه ماراتن ۱۰هزار متر در هنگ کنگ آماده می‌کنم.
تاکنون چه اندازه رکورد خود را بهبود بخشده‌اید؟
در دوی نیمه ماراتن ۱۰هزار متر ۳۶ دقیقه و ۲۱ ثانیه و ۵هزار متر نیز ۱۷ دقیقه و ۲۵ ثانیه رکورد زده‌ام.
رویای رسیدن به المپیک برای زنان دو و میدانی‌کار دور از دسترس است؟
همه ورزشکاران رویای حضور در المپیک را دارند آن هم در صورتی که حمایت شوند. ما از طرف فدراسیون دو و میدانی حمایت نمی‌شویم و خودمان تمرین می‌کنیم.
فدراسیون زمین تمرین و امکانات را در اختیار شما می‌گذارد؟
فدراسیون هیچ قدمی برای ما برنداشته است. دونده‌ها و به ویژه در ماده نیمه استقامت دغدغه مالی دارند و حمایت نمی‌شوند. معمولی‌ترین کفش کتانی که باید بخریم ۳ میلیون تومان است که این کمترین هزینه برای دو و میدانی کاران محسوب می‌شود.
اکنون تجهیزات ورزشی را چگونه فراهم می‌کنید؟
خودم یا با کمک خانواده این تجهیزات را تهیه می‌کنم.
حضور در مسابقات خارج از کشور با هزینه‌های فدراسیون بود؟
خیر. در رقابت‌های بین‌المللی دبی و باکو با هزینه شخصی سفر کردم.
آیا اظهار نظر «مجید کیهانی» رییس فدراسیون دو و میدانی در خصوص اینکه زنان ما هرگز توانایی کسب رکورد ورودی مسابقات جهانی را ندارند را باور دارید؟
خیر. او اگر زنان را به مسابقات برون مرزی بیشتری می‌فرستاد، آنان تجربه کسب می‌کردند و در این عرصه پیشرفت می‌کردند. در بخش مردان هم همین گونه است و همه آنان نمی‌توانند رکورد ورودی مسابقات جهانی و آسیایی را بدست بیاورند اما مردان بیشتر از زنان حمایت می‌شوند.
فکر می‌کنید دلیل اصلی آن چیست؟
فدراسیون توجه خاصی به مردان دارد و در برخورد بین زنان و مردان تبعیض وجود دارد.
در ماه گذشته مسابقات قهرمانی کشوری برای کسب ورودی مسابقات قهرمانی آسیا در چین برگزار شد و به جز «فرزانه فصیحی» هیچ دو و میدانی کار زنی ورودی این مسابقات را کسب نکرد. فکر می‌کنید دلیل آن چیست؟
سطح مسابقه خیلی پایین بود. دلیلش شاید این باشد که دو و میدانی‌کاران آماده نبودند و به همین دلیل رکوردهای آنان خوب نشد و دلیل اصلی آن عدم حمایت فدراسیون بوده است.
فدراسیون باید چه برنامه‌هایی برای زنان در نظر بگیرد تا آنان به پیشرفت برسند؟
فدراسیون دو و میدانی بعد از ۴ سال برای اولین بار برای ما اردو گذاشته است. نداشتن اردو و نبود مربیان در تمرینات دو و میدانی کاران ضعف دو و میدانی زنان به شمار می‌رود.
پیشنهاد شما به مسوولان فدراسیون دو و میدانی چیست؟
حمایت و توجه خود را به زنان این عرصه بیشتر کنند. مسوولان دوی استقامت را نابوده کرده‌اند.
چرا؟
فدراسیون یک سری از ورزشکاران را کنار گذاشته و دو و میدانی‌کاران به طور شخصی تمرین می‌کنند. آنان باید به دو و میدانی کاران استقامت بیشتر توجه کنند زیرا این رشته بسیار سخت است. هرگز حمایت نمی‌شویم.
آینده دو و میدانی زنان را چه طور می‌بینید؟
اگر زنان این عرصه از حمایت لازم فدراسیون برخوردار شوند، شرایط بهتری خواهند داشت و به موفقیت می‌رسند. به عنوان نمونه شرایط تمرین «فرزانه فصیحی» ورزشکار دوی ۶۰ متر داخل سالن تغییر کرد و توانست رکورد ورودی مسابقات جهانی را کسب کند. به یقین اگر این شرایط برای ما نیز فراهم شود، رکورد ورودی مسابقات جهانی یا آسیایی را خواهیم زد. الان شرایط یکنواختی را تجربه می‌کنیم که در آن نشانه‌ای از پیشرفت دیده نمی‌شود. تغییر این شرایط تنها با حمایت فدراسیون امکان‌پذیر است.
