کیمیای شمال – بسیاری از کشاورزان پس از آنکه محصول برنج خود را برداشت می‌کنند، ساقه‌های باقیمانده گیاهان را آتش می‌زنند و به اندیشه خود زمین را با هزینه‌ای ناچیز و زمانی کوتاه برای کشت بعدی آماده می‌کنند.
نابودی موجودات مفید خاک، افزایش مصرف کودهای شیمیایی و کاهش بازدهی زمین، فرسایش خاک در بلند مدت، کاهش رطوبت خاک و افزایش مصرف آب در طول دوره رشد، آلودگی محیط زیست و بروز بیماری‌های تنفسی به خصوص برای کودکان و سالمندان و سفت شدن لایه‌های خاک و کاهش نفوذپذیری آن از مهمترین عوارض جبران ناپذیر سوزاندن کاه و کلش در مزارع است.
