کیمیای شمال / یادداشت (فرامرز محمدی پور)
همسایه های نجیبی داریم ،مهربان،سرسبز و سرشار از موسیقی ِ محبت و همدلی با نام های زیبایی چون دریا وجنگل در سرزمین مانای گیل ودیلم که نشان می دهد صمیمی می درخشند و بهترین ها را ارزانی می دارند تا ما نیز چنین باشیم اگر این فرصت همدلی حتی با”سلامی”جان بگیرد و آفتابی شود و اندکی سر بچرخانیم کار سختی نیست فقط”فروتنی”می خواهد با شکوفه هایی ازجنس همدلی و اینجاست وقتی
“وقتی خانه ای دارم گالی پوش
پنجره ای رو به باران
و دیواری شبیه باد بهاران”۱
دیگر به استخاره فکر نمی کنم زیرا می توان با دست خالی هم “بهترین ها”را بر گرفت ،به خوانش نشست و بر قامت “یادگاری ها”دستی کشید که ای دوست :همتی نباشد،فرصت ها خزانی می شوند ،نگاه ها نامهربان و دست های ارادت گاه گاه به گونه ای می لرزند که “افسوس”مشقِ دوباره ی ناکجا آباد!
بی تردید بهترین ها را آیینه می کنیم تا هم ارادتی باشد و هم این که می توان در همین”سایه”نشست و باقی قضایا را با اندیشه ،مشورت ،برنامه ریزی و خواستنی برای ماندگاری رقم زد به گونه یی رقم زد که آن چه می تواند آیینه شود در قامت بهترینی اثرگذار خود را نشان دهد و این که باز می توان به دور از نگاه های “نمی توان”و”نمی شود”منشا خیرو برکت شدو ماندگاری ها را به همه هدیه داد تا چون بهار دلکش احساس کنند می توان سرشار از امید،ترقی و پیشرفت بود و مطمئن باشیم قدم برداشتن در راهِ خوبی ها و نیکی ها نیاز به استخاره ندارد وقتی قرار است در کارنامه ی زندگی مان ،نام نیکی داشته باشیم و در طول تاریخ بودند خدمتگزارانی که برای توسعه ی “لنگرود”جانانه کوشیدند و امروز به شایستگی از این نیک نامان یادمی کنیم زیرا با ارادت،مهربانی، دلسوزی، تلاش،پویش و کوشش بی دریغ را پیش رو گذاشتند تا لنگرودی ها بتوانند آرامش و امنیت داشته باشند و بدانیم در حال حاضر همه ی آنهایی که به قول معروف دست اندرکار “توسعه”ی امور شهری و روستایی لنگرود هستند در حق مردم شهرستان لنگرود کوتاهی کنند تاریخ بهترین قاضی خواهد بود ،لنگرودی که سخت به نیازمند سامان دهی است.
امید می رود در سال تازه آمد بهاری ،روزگاری سرشار از توفیق،تندرستی و سعادت داشته باشید و به سازندگی فکر کنیم وبه فریاد مردم برسیم و “لنگرودفردا”با همین نیت آمده است تا “بهترین”ها ی لنگرود را رسانه یی کند وآن چه را “درد”این شهر است را نیز انعکاس دهد تا مسئولان بی خیالی را وا نهند و در این راه شهروندان لنگرودی یاری مان دهند و با انتقادات،پیشنهادات سازنده و حتی حمایت های شایسته همراه مان باشند تا تنها نشریه ی لنگرودسربلند بدرخشدو چون “لیلاکوه”استوار:
“گاهی
ابرها بیفتند
دل ها
به آرامش می رسند
کنار “لیلاکوه”
با رقص شالی
با لبخند تازه ی چای
و گل ها
که بهاری تر می شوند”۲
۱-از مجموعه ی شعر “دلم را بخشیدم به دریا”
۲-از مجموعه شعر “عینک با بوی پاییز”/ هر دو مجموعه شعر از فرامرز محمدی پور
